Biblia i nauka.

Każdy, kto choć trochę zajmował się Biblią, kto próbował coś poczytać na temat jej powstania i rozwoju, na temat przetrwania tej jedynej w swym rodzaju Księgi świata, czy też interpretacji i proklamacji jej orędzia, wie, że jest specjalna dyscyplina wiedzy teologicznej, którą ogólnie mówiąc określamy jako biblistykę. Biblia interesują się wszelkie dziedziny wiedzy od filologicznych, humanistycznych po fizykę nuklearną czy mikrobotanikę.  Współczesna biblistyka jest bardzo rozbudowaną dziedziną wiedzy. W jej skład wchodzi wiele dyscyplin pomocniczych, wstępnych i ściśle biblijnych. Warto przynajmniej zapoznać się z ich nazwami, by przekonać się, jak uczeni rzetelnie traktują tę Księgę.
Dyscypliny wstępne:
Wstęp ogólny do Pisma świętego zajmuje się podziałem Biblii, omawia kwestie związane z natchnieniem biblijnym, kanonem, czyli zbiorem wszystkich księg. Dziedzina ta zajmuje się historią tekstu, czyli próbuje dotrzeć od tekstu najbardziej zbliżonego do tego, który wyszedł spod pióra autorów aż po czasy najnowsze po współczesne wydania Biblii w jeżykach oryginalnych i tłumaczenia na współczesne języki świata. Wiemy przecież, że została ona przetłumaczona prawie na wszystkie języki, którymi posługują się narody i ludy. Wiele miejsca zajmuje w nim tzw. hermeneutyka biblijna, czyli dziedzina kierująca się zasadami teologii, filozofii i filologii, której zadanie polega na wyjaśnieniu, w jakim sensie Pismo św. Starego i Nowego Testamentu można uważać za objawienie i słowo Boże? Czy wreszcie bada historię egzegezy?
Wstęp szczegółowy – zajmuje się wprowadzeniem bezpośrednim do poszczególnych ksiąg pisma świętego obejmujące badania nad środowiskiem, kulturą, sytuacją życiową autora i adresatów, strukturą i tematyką danej księgi.
Dyscypliny pomocnicze – sądzę, że te wystarczy wymienić, nie wymagają one, bowiem większego komentarza. Są to: geografia i historia oraz archeologia krajów biblijnych. Zajmują się one badaniami nad ziemską ojczyzną Pisma świętego.
Dyscypliny zaś, główne biblijne, te wymagają największego omówienia. Spośród nich najważniejsze:
Filologia biblijna – Skoro Biblia została napisana po hebrajsku, aramejsku i grecku, prawdziwy badacz Pisma św. powinien orientować się przynajmniej w zagadnieniach filologicznych tych języków, najlepiej jednak, gdyby odbył systematyczne studium.
Krytyka biblijna – zajmuje się ustaleniem tekstu biblijnego najbliższego oryginałowi oraz badaniem rodzajów i struktur literackich w celu właściwego odczytania treści zamierzonej przez autora.
Egzegeza biblijna – jej celem jest szczegółowa interpretacja treści poszczególnych fragmentów tekstu biblijnego. Bazuje ona na filologicznych badaniach poszczególnych wierszy, zdań i słów. Stosuje w sposób praktyczny zasady hermeneutyki biblijnej. Na podstawie wyników badań egzegezy biblijnej opracowuje się komentarze o charakterze filologicznym, historycznym i teologicznym.
Biblijna historia zbawienia – opiera się ona na wynikach egzegezy i dąży do ustalenia etapów rozwoju historii zbawienia opisanej w Biblii. Naczelną zasadę stanowi tu jedność Starego i Nowego Przymierza.
Teologia biblijna - to dyscyplina, która zbiera i porządkuje wyniki egzegezy, oraz bada idee teologiczne zawarte w całej biblii, w jednym z testamentów lub w poszczególnych księgach. Teologia biblijna jest etapem końcowym wszelkich badań nad Biblią.