Czy Biblia jest naprawdę Księgą Świętą,
a co z tekstami, które niektórych mogą gorszyć?

Jak pogodzić postawione w tytule pytanie z orzeczeniem Soboru Watykańskiego II, który w Konstytucji o Objawieniu Bożym nr.11 mówi:
„ Prawdy przez Boga objawione, które zawarte i wyrażone w Piśmie świętym, spisane zostały pod natchnieniem Ducha Świętego. Albowiem święta Matka – Kościół uważa na podstawie wiary apostolskiej księgi Starego, jak i Nowego Testamentu w całości, ze wszystkim ich częściami, za święte i kanoniczne, dlatego, że spisane pod natchnieniem Ducha Świętego (por. J 20,31; 2 TM 3,16; 2P 1,19-21; 3,15-16) Boga mają za autora i jako takie zostały Kościołowi przekazane. Do sporządzenia Ksiąg świętych wybrał Bóg ludzi, którymi jako używającymi własnych zdolności i sił posłużył się, aby przy Jego działaniu w nich i przez nich, jako prawdziwi autorowie przekazali na piśmie to wszystko i tylko to, co On chciał”.
Co w takim razie z prawdą, świętości, skutecznością, jednością i ciągłością, czyli z Boskimi cechami Pisma świętego skoro niektórzy mówią, że nauki przyrodnicze przeczą niektórym twierdzeniom Pisma św.? Weźmy dla przykłady budowę wszechświata, powstawanie świata, czy stworzenie człowieka, z obrotami Ziemi wokół Słońca, czy wreszcie sprawy datacji ściśle historycznej. A jak rozumieć świętość Biblii, gdy są tam ukazane czyny grzeszne i to często bardzo swobodnym językiem, są tam złorzeczenia, wojny ludobójcze czy nawet prawo klątwy? 
Trzeba uzmysłowić sobie najpierw kilka zasad, które odnosimy do interpretacji Pisma św, zresztą nie tylko, także do każdego słowa pisanego i mówionego, aby dobrze rozumieć i interpretować Biblię:
Nie może istnieć żadna sprzeczność między całkiem pewnymi i prawdziwymi wnioskami nauk ścisłych, a twierdzeniami Biblii. Wynika to stąd, że autorem Biblii i twórcą praw przyrody jest jeden i ten sam Bóg, od którego nie mogą pochodzić sprzeczne twierdzenia.
Jeżeli okaże się sprzeczność miedzy twierdzeniem Pisma świętego a twierdzeniami nauki, wtedy należy uznać jedno z dwojga: albo słowa Pisma świętego nie zostały należycie zrozumiane, albo dane twierdzenia naukowe nie są pewne, lecz są czystymi hipotezami.
Celem Biblii nie jest pouczenie w materii nauk ścisłych, lecz pouczenie o drodze zbawienia. Nie należy zatem traktować Biblii jako podręcznika przyrodoznawstwa, gdyż pisarze natchnieni nie mieli intencji wydawania sądów w tej dziedzinie.
Zjawiska przyrodnicze pisarze natchnieni opisywali nie według istoty rzeczy ale jak je postrzegali zmysłami.
Autorzy natchnieni przekazując pouczenie religijne, musieli posługiwać się sposobem myślenia i zasobem wiedzy ludzi sobie współczesnych. W przeciwnym razie nie byliby zrozumiani przez tych, do których pisali.
Wiele wypowiedzi dotyczących zjawisk przyrody jest ujętych w Biblii językiem poetyckim, przenośnym i nie można tych zdań rozumieć dosłownie (patrz różne rodzaje literackie w literaturze).....